تکذیبیه سید بزرگوار روحانی جانبازگمنام : سیداحمد هاشمی
تکذیبیه
-----------------------------------------
تکذیبیه سید روحانی جانبازگمنام : سیداحمد هاشمی-------------------------------------------------------
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
عمراگرخوش گذرد زندگی نوح کمست!
وربه ناخوش گذرد نیم نفس بسیارست!!!
معظم له کمافی السابق همه ی عناوین و ألقابی مثل آیت الله و سردار سرلشکر بسیجی و دکتر و سیدالأعلام و الأبرار و أبوالمکارم و البرکات و حجة الحق و أبوالمحاسن و أبوالفضائل و تعریف و تمجید های غلو اغراق آمیزی را که در اینترنت و مطبوعات در مورد ایشان نوشته و منتشر شده را شدیدا تکذیب نموده اند و فرمودند همه أعداء و شیاطین بدانند که بحمدالله و المنة فرزند انقلاب و جنگ هستم و ساخته و پرداخته انقلاب و جنگ هستم خود را وقف انقلاب و رهبری و ولایت مطلقه فقیه و انقلاب و جنگ نموده ام و حقیر أقل و کمترین همه هستم و راضی نبوده و نیستم که از وجه ی سیادت و روحانی جانباز بودنم استفاده عنوانی شود و بیزارم که حتی اسم و عکس بنده جایی منتشر شود و ما با جنونی مقدس و با اخلاص و جان برکف به جبهه و جنگ رفتیم و به تبعیت از رهبری به جبهه رفتیم و جنگیدیم و از وطن عزیزمان دفاع نمودیم ولی حیف که شهید نشدیم ولی بحمدالله جانباز شدیم و برای خدا و شهادت رفتیم نه برای دنیا و حقوق جانبازی و هنوز هم بر همانیم که بودیم و همان خواهیم بود انشاءالله و لذا ما جانبازان ولائی نخواهیم گذاشت که أعداء اسلام و دشمنان دین خدا و نظام مقدس جمهوری اسلامی که در رأس آنان استکبار جهانی و شیاطینی مثل امریکا و اسرائیل و نوکرانشان ما جانبازان جامانده از کاروان شهیدان را مغرضانه و تعمدا ( سوژه ) قرار بدهند و کور خواندند که خذلهم الله و لعنهم الله انشاءالله تعالئ
أللهم العنهم و عذبهم عذابا یستغیث منه أهل النار
این سید روحانی جانباز (ترکش - موج انفجار و اعصاب و روان - شیمیایی) اعلام داشته که من هیچگونه سایت و وبلاگی نداشته و ندارم و حساب بانکی خود راهم به کسی نداده ام و از مطالبی که مملو از تعریف و تمجید و عناوین و ألقابی مثل آیت الله و سردار سرلشکر بسیجی و دکتر و سیدالأعلام و الأبرار و سیدالأحباب و أبوالمکارم و البرکات و أبوالمحاسن و أبوالفضائل ووو بشدت ناراحتم و موجب رنجش خاطر و دردسر و تشدید کسالاتم شده فلذا تمام تعریف و تمجیدها و عناوین و القاب مذکور درحق اینحقیر همه اش أکاذیب محض است و بشدت تکذیب مینمایم و بنده أقل و کمترین بوده و هستم و خواهم بود. درست است که واقعیت امر این بوده و هست که بنده ی حقیر حقوق بگیر نیستم و با وجودیکه بیش از 20 سال است که بعلت کسالات جبهه و جنگ ناشی از ترکش و موج انفجار و شیمیایی شبانه روز چندین بار میمیرم و زنده می شوم و کاملا زمینگیر شده ام و بیشتر اوقات نمازهایم را بطور نشسته میخوانم و قادر به حتی کارهای ضروری و معمولی روزمره هم نیستم و حتی در اینهمه سال های پر کسالتم قادر به مسافرت های نزدیک هم نیستم و درسته که فرزندان دلبندم از وقتیکه چشم به جهان گشودند پدرشان را با کسالت و مریض احوال دیده اند و متأسفانه طی این بیست و چند سال گذشته اهل و عیال و زن و فرزندان عزیز و دلبندم را حتی به یک مسافرت زیارتی و تفریحی هم نتوانسته ام و نمی توانم ببرم و پزشکان زیادی با توجه به مدارک و نظریات موجود در پرونده جانبازیم و حتی غیر موجود که بعلت شدت کسالت مزاجم پزشک رفتن هم برایم میسر نیست و تشدید کسالات و قطع بودن سه حس از حواس پنجگانه ام و چندین بار مردن و زنده شدنم در هر شبانه روز که به جان کندن می افتم و گاهی که زبانم قادر باشد وصیت میکنم و گاهی وصایایم را روی کاغذ می نویسم و حضرت عزرائیل و مرگ را میبینم و اینحالات شدت کسالاتم بیش از بیست سال استکه بر من عارض و مستولی است و هزاران بار تکرار شده و میشود و فقط خودم ادراک میکنم و قابل توصیف نیست خدارا شاکرم ولی اگر چهار دست و پایم قطع بود بهتر از این کسالت بود دوستان و همسنگران و همرزمان و یاران شهیدم همه رفتند ولی من توفیق شهادت نداشتم و لکن مشیت و حکمت خداوند برمن و أمثال من چنین تعلق گرفته و بحمدالله شاکریم و اما در آن حال شدت کسالاتم خودم را پشت خاکریز میبینم دقیقا مثل همان موقع که پشت خاکریز افتاده بودم مانند یک فیلم همیشه تکرار میشود و خودم را بین این دنیا و آن دنیا حس میکنم و میبینم و حال غریبی است که البته برای من دیگر غریب نیست ولی عالمی است از جنس دیگر که سنخیتی با حال و هوای این عالم ندارد! وقتی از آن حال جان کندن و مرگ خداوند مرا برمیگرداند عمری دوباره یافته و انگار تازه متولد شده ام و همواره پس از این حالت با تمام وجودم و از ته قلبم میگویم أللهم لک الحمد و لک الشکر و با این اوصاف و سوابق مجموع بیش از سه سال و هفت ماه سنوات حضور در جبهه و جنگ و حضور و شرکت در عملیات های مختلف که حتی مدرک یک روزش را هم ندارم و همچنین نا توانایی هایم بطوریکه نمازهایم را نشسته میخوانم بالأخص نماز جماعت را چندین سال است که بطور نشسته میخوانم پزشکان درصد واقعی و خدایی جانبازی مرا بیش از 75% می دانند ولی متأسفانه اینهمه سال بر همان 15% بدوی و اولیه و بدون حقوق و مزایا نگه داشته شده ایم و برای خودم تعجبی ندارد که متولد 1344 هستم ولی میگویند قیافه ام به پیرمردی هفتاد ساله میماند من که تا یادم هست جوانی را از کودکی بیاد دارم و خودم را همان سیدروحانی نوجوان رزمی تبلیغی کم سن و سالی میدانم و میبینم که درحالیکه 16 سالم بود و هنوز ریش هم درنیاورده بودم برای اولین بار در هشتم آذرماه سال 1360 در عملیات طریق القدس که منجر به فتح بستان شد شرکت و حضور داشتم بحمدالله والمنه و خلاصه تا بحال با تمام وجود خودم را در همان سالهای 60 تا 67 میبینم و به نوعی شبیه اصحاب کهف شده ام ! ما که دراین دار دنیا برای خودمان چیزی نخواسته و نمی خواهیم هرچه تا بحال خواسته و میخواهیم همه اش برای اهل بیت و اهل و عیال و فرزندانمان بوده و هست که تا بحال مرا تیمار و پرستاری و تحمل نموده اند و علی الظاهر و الباطن بنده که آخر عمرمه و خدارا شکر فرزندانمان هم که دیگر بزرگ شده اند و تا بحال از بنیاد جانبازان بابت جانبازیم حقوق جانبازی و هیچگونه مزایایی نگرفته و نمی گیرم و درسته که بنده درسن 15 سالگی جهت تحصیل علوم دینیه به حوزه علمیه قم المقدسه در جوار حرم مطهر کریمه ی اهل البیت (ع) عمه ی بزرگوارمان حضرت فاطمه معصومه (س) مشرف شدم و دروس و علوم حوزوی را أعم از معقول و منقول مبسوطا و تا اتمام و اکمال دروس عالی خارج در محضر علماء أعلام و دانشمندان و اساتید و مراجع بزرگ و کبار حوزه مقدسه قم گذرانیدم که خداوند بیشترشان را رحمت کند و همزمان از محضر بعضی از علماء و دانشمندان و أکابر دانشگاه که خدایشان رحمت کند در دانشگاه تهران هم استفاده نمودم ولی بعلت کسالات شدید و مدید چنانم که مثل خواب و خیالیست که زمانی قم و تهران بودم! و تا به سالهای بعد از آتش بس و اتمام جنگ که بعلت بروز و تشدید کسالات جانبازیم از خیلی از کارهای علمی و درس و بحث که بر وفق مراد و مزاج و روجیه ام بود ماندم و ناچار از قم به همین زادگاهم دهستان آسیاب از توابع شهرستان امیدیه در استان خوزستان رجعت نموده و رحل اقامت موقت گزیدم (زیرا که امید رجعت مجدد به قم را داشته و دارم) و درآن سال بنده حقیر مشکلپسند بالأخره از عالم تجرد بیرون آمدم و متآهل شدم و تا بحال دست به دعا و مترصد تشرف به قم هستم که مجددا به قم برویم و ساکن شویم چرا که روحیه ام با مدنیت و جو علمی و فرهنگی و شهری آنجا سازگاراست زیرا از پانزده سالگی و تحصیل و عنفوان جوانی درآنجا بودم و شکل گرفتم و بزرگ شدم ولی فرزندان دلبندم فقط اسم این دو شهر را از من شنیده اند و بعلت کسالت پدر هنوز چشمشان آنجا را ندیده و اینکه تا بحال نتوانسته ام اهل و عیال و دلبندانم را حتی یک سفر زیارتی و تفریحی ببرم همواره معذب بوده و هستم و دراینهمه سال حقیر را بعنوان روحانی مستقر مرتبط با سازمان تبلیغات اسلامی و رئیس شورای حل اختلاف منطقه مرتبط با دادگستری و قوه قضائیه انتخاب و گزینش و منصوب نمودند ما هم با این کسالت مزاج جهت انجام وظیفه و خدمت به اسلام و مسلمین تقبل نمودیم و دیگر با کسالات مأنوس شده ام و هکذا شهریه حوزه علمیه قم را هم متاسفانه نگرفته و نمیگیرم.
معظم له فرموده اند که فردی یا افرادی که با اطلاعات شخصی من مغرضانه و تعمدا آشنائی داشته یا پیدا نموده اند و تنظیم و منتشر نموده اند، ولی حقیر به این نتیجه رسیدم که خیر خواهانه و از روی دلسوزی نبوده بلکه این أعداء بجهت اغراض شیطانی و مغرضانه خودشان خواسته اند که اینجانب را سوژه قرار دهند که این مطالب و أکاذیب و تعریف و تمجید های غلو اغراق آمیز را در مورد اینجانب را نوشته و بهمراه تصاویر بنده در اینترنت و مطبوعات پخش و منتشر نموده اند و در حالیکه اینجانب حتی با درج نام و بیوگرافی و سوابق تحصیلی و سوابق حضور در جبهه و کیفیت و حال و روز کسالات جانبازیم و اسم و تصویرم در اینترنت و مطبوعات شدیدا مخالف بوده و هستم و کراهت دارم و راضی نیستم و اجازه نخواهم داد که از وجهه و سیادت و روحانی و جانباز بودنم استفاده عنوانی شود و بنده حقیر افتخار و شکر و مباهات میکنم که بحمدالله والمنة اولاد جدم رسول الله (ص) و فرزند انقلاب و ساخته و پرداخته انقلاب و جنگ بوده و هستم و أقل و کمترین همه بندگان خدا هستم لذا از صاحبان تمام سایتها و وبلاگهایی که دوستان واقعی روحانیت اصیل اسلام و شیعه واقعی ائمه اطهار و جانبازان هستند می خواهم تا تکذیبیه ام را منعکس و به اطلاع همگان برسانند . باتشکر فراوان وفقکم الله و أجرکم عندالله و جدی رسول الله (ص) : الأحقر السیداحمد الموسوی الهاشمی
----------------------------------------------------------------------------------
نویسنده و نگارش با اندکی تلخیص : یکی از مخلصین ناشناس معظم له
نگارنده : آشنای دیار دیرآشنا (جبهه) امضاء : غریب دیرآشنا
----------------------------------------------------------------------------------
جهت اطلاع دقیقتر میتوان با سیدبزرگوار تماس گرفت : 09166515850
فراموش شدگان فراموش کنندگان را فراموش نخواهند کرد!!!!!!!
عمراگرخوش گذرد زندگی نوح کمست!
وربه ناخوش گذرد نیم نفس بسیارست!!!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوست را گر سر پرسیدن بیمار غمست ؛
گو بیا خوش که هنوزش نفسی میآید !!!
آرزوهای من درآرزوهای فرزندانم خلاصه می شود. آنها که سالهاست وقتی جان کندن و مردن و زنده شدنم را میبینند که نفسهایم به شماره می افتد، تنشان می لرزد و با چشمهای معصومشان پدر را، هم او که در دنیای کودکانه شان سمبل قهرمانشان است؛ نظاره می کنند. آنها نمی دانند جنگ چیست و چرا از وقتی چشم باز کردند پدرشان را مریض احوال و با کسالت و زمینگیر و با چشمانی سرخ و پوستی تاول زده که تنگی نفس وسرفه های پی درپی امانش را می گیرد، دیده اند.
من برای خودم آرزویی ندارم؛ چرا که سالهاست شرمنده آرزوهای آنها هستم.
/////////////////////////////////////////////////////////////////
ای سرفه ات ردیف غزل های سوخته
جا مانده ای میان دکل های سوخته
در روز های خردلی سرفه ات،چقدر
گُل می کنند در تو دُمل های سوخته
بیهوشی از عفونت این کهنه زخم ها
افتاده ای به دست اجل های سوخته
دارم میان کوچه تو را جار می زنم
ای یادگار کهنه مثل های سوخته
داری به اوج می روی و پیش پای تو
افتاده اند ماه و زحل های سوخته
با این ردیف و قافیه بهتر نمی شوی
ای سرفه ات ردیف غزل های سوخته !!!!!!!!!!!!!!!!!
و اما جهت دیدن مطالب و تعریف و تمجیدهای غلو و اغراق آمیزی که موجب و سبب رنجش خاطر و دردسر و ناراحتی و عصبانیت و تشدید کسالات و در نتیجه تکذیبیه شدیداللحن این سید بزرگوار قرار گرفته است بر ادامه مطلب کلیک نمایید ...
رمز ادامه مطلب = قطعنامه = خمسمأة و ثمانیة و تسعین!؟
بر روی لینک های زیر هم می توانید کلیک رنجه فرمایید
روحانی جانباز گمنام بدون حقوق و مزایای جانبازی!!!
جانبازان گمنام بدون حقوق و مزایای جانبازی!!!
شهید زنده : آیت الله سیداحمد هاشمی (مد ظله العالی)
عمراگرخوش گذرد زندگی نوح کمست! وربه ناخوش گذرد نیم نفس بسیارست!!!
دوست را گر سر پرسیدن بیمار غمست ؛ گو بیا خوش که هنوزش نفسی میآید !!!